Zondagzeilen met individuele deelnemers
Het is in alle opzichten een bijzondere dag. Na 2 jaar corona is het voor onze deelnemers en vrijwilligers een feest van herkenning.
Ook met een traan, omdat sommige deelnemers nu pas opmerken, dat onze trouwe vrijwilligster Herma er niet is. Herma is in december 2020 overleden.
De wind is stevig, dus de zeilen worden kleiner gemaakt (gereefd). Het is even wennen, maar na een poosje drukte voelt alles alweer helemaal vertrouwd.
Er zijn ook nieuwe gezichten. Deelnemers, die nog nooit eerder hebben gezeild. Ze vinden het spannend en leuk tegelijk. En een heuse professionele cameraploeg. Zij maken opnames voor een nieuwe Plons promotievideo. Er is zelfs een filmende drone.
Aan mooie beelden geen gebrek. Een deelnemer wil wat eerder van boord. Ze wordt door de rescue boot naar de wal gebracht.
De boten varen over de plas richting de molens. De Kralingse Plas verveelt nooit.
Aan de stand van de zeilen is te zien waar de wind vandaan komt. Ja! we zien een melkmeisje. Beide zeilen wijd voor de wind. De cameramannen zijn heel tevreden.
Er wordt veel gelachen en gezwaaid. Iedereen is zichtbaar blij weer op het water te zijn. De wind neemt toe en sommige deelnemers vinden dat iets te spannend. We besluiten eerder te stoppen.
Tegen 12:30 uur is het tijd om aan te meren. Met deze stevige wind worden alle zeilboten een voor een naar de wal begeleid door de rescue boot. Dat is voor de opvarenden een stuk rustiger.
We drinken een drankje. Chocomel met een rietje is favoriet. Veel praatjes. Iedereen vertelt over het zojuist beleefde avontuur op het water. En dan gaat iedereen moe en voldaan weer naar huis.
Dankjewel voor de mooie foto’s: Niels Manintveld.
